Νέα, άνεργη ψάχνει … τα δικαιώµατά της!

Το να βρεις δουλεία είναι μια δύσκολη διαδικασία για οποιονδήποτε. Πόσο μάλλον για ένα νέο ηλικίας 20-30 χρονών που κάνει τα πρώτα του βήματα στην αγορά εργασίας. Σε αυτό το στάδιο βρίσκομαι και εγώ. Μέσα από την μικρή μου εμπειρία, καθώς και την εμπειρία φίλων και γνωστών μου έκανε εντύπωση πόσο εύκολα καταπατούνται ακόμη και τα βασικά δικαιώματα των νέων εργαζομένων.
Συγκρίνοντας με άλλα κράτη κυρίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι συνθήκες εργασίας στη κυπριακή κοινωνία είναι σχετικά καλύτερες, άλλα σίγουρα δεν είναι και οι ιδανικές.

Κι αυτό γιατί:
α) Πολλοί νεοεισερχόμενοι στη αγορά εργασίας πέφτουν στη παγίδα, δικαιολογημένοι από την απειρία τους, να δουλεύουν ανασφάλιστοι.
β) υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις όπου οι νέοι δουλεύουν με μισθό λιγότερο από το κατώτατο, δηλαδή κάτω των €743.
γ) Δεν γνωρίζουν με ακρίβεια ότι δικαιούνται άδεια μετ’ απολαβών ανάλογα με τις μέρες που έχουν συμφωνήσει να δουλεύουν με τους εργοδότες τους.

Αυτά είναι μερικά παραδείγματα που έχω εντοπίσει ιδίοις όμμασι και είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν περισσότερα από αυτά που έχω αναφέρει. Αναρωτήθηκα λοιπόν τι προβλέπει η νομοθεσία της Κύπρου και τι πληροφορίες μπορεί να βρει ένας εργαζόμενος για αυτό. Γιατί είναι σημαντικό πρώτα να ξέρουμε τα δικαιώματά μας για να τα διεκδικήσουμε.

Η συλλογή στοιχείων όσον αφορά την ενημέρωση του εργοδοτούμενου για τους βασικούς όρους απασχόλησης κατέστη αρκετά δύσκολη. Όμως δεν θα έπρεπε να είναι! Σύμφωνα με τον νόμο περί “Ενημέρωσης του Εργοδοτούμενου από τον Εργοδότη για τους Όρους που διέπουν τη Σύμβαση ή τη Σχέση εργασίας” ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να πληροφορεί τους εργαζόμενους! Παρόλα αυτά κανείς δεν φαίνεται να το κάνει! Έτσι οι εργαζόμενοι μένουν χωρίς γνώση και χωρίς τη δυνατότητα διεκδίκησης! Στον οδηγό εργοδότησης που δίνει η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης αναφέρει ότι ο εργαζόμενος μπορεί να καταγγείλει αυτή την πράξη στον επιθεωρητή. Ούτε αυτό κανείς το ξέρει! Οι συντεχνίες είναι ανύπαρκτες μέσα στους περισσότερους χώρους που εργοδοτούνται νέοι, ειδικά σε ιδιωτικές επιχειρήσεις επισφαλούς απασχόλησης (πωλητές κτλ). Oπότε πώς θα τα μάθειαυτά ο εργαζόμενος;

Η νεολαία της Κύπρου είναι το μέλλον. Ένα μέλλον που το θέλουν “αδιάβαστο” για να μπορούν να μας εκμεταλλεύονται καλύτερα από ότι τους γονείς μας! Πρέπει να οργανωθούμε, να ξεσκεπάσουμε την πραγματικότητα, να ενημερωθούμε, να διεκδικήσουμε! Γιατί κανείς δεν θα κάνει για μας αυτά που πρέπει να κάνουμε
εμείς για τον εαυτό μας!

Ν.Χ.

Έτσι για αρχή:

Αυτά που πρέπει να μας πει ο εργοδότης όταν θα μας προσλάβει:
• Που θα δουλεύουμε.
• Σε τι θέση θα δουλεύουμε, την ειδικότητα, βαθμό και κατηγορία της εργασίας καθώς και το αντικείμενο της εργασίας
• Την ημερομηνία έναρξης και λήξης της σύμβασης ή σχέσης εργασίας
• Την διάρκεια άδειας με απολαβές που δικαιούμαστε καθώς και τον τρόπο και χρόνο που θα δικαιούμαστε να την πάρουμε
• Την προειδοποίηση που πρέπει να τηρεί ο εργοδότης σε περίπτωση απόλυσης
• Την προειδοποίηση που πρέπει να τηρεί ο εργαζόμενος σε περίπτωση παραίτησης
• Τις αποδοχές που δικαιούμαστε, τον μισθό δηλαδή, καθώς και κάθε πότε θα πληρωνόμαστε
• Την διάρκεια της ημερήσιας και εβδομαδιαίας εργασίας
• Τις συλλογικές συμβάσεις που αφορούν την εργασία αυτή και τους όρους και τις συνθήκες εργασίας του εργαζόμενου που προβλέπει

Φυσικά πρέπει να έχουμε συμβόλαιο για την εργασία το οποίο να αναγράφει όλα τα παραπάνω. Τις περισσότερες φορές όμως δεν έχουμε. Κι αυτό γιατί έτσι είναι πιο εύκολο να μας απολύσουν, να μας πληρώσουν λιγότερο ή να δουλεύουμε περισσότερο και αφού δεν θα έχουμε συμβόλαιο να μπορούν να μας απολύσουν χωρίς εμείς να μπορούμε να αποδείξουμε πουθενά ότι εργαζόμαστε εκεί. Οπότε το πρώτο βήμα είναι να διεκδικήσουμε τα παραπάνω. Έπειτα την εφαρμογή των συμβάσεων.

Και ο αγώνας δεν τελειώνει όσο δεν έχουμε έλεγχο της εργασίας μας…