Νέα Διεθνιστική Αριστερά: Η μερική γενική απεργία παρέλυσε το Δημόσιο τομέα – να είναι μόνο η αρχή!
14 Δεκεμβρίου, 2011 at 12:40 μμ puk 17 Σχόλια
Πριν από λίγη ώρα, Ομοσπονδία των δημοσίων υπαλλήλων, ΠΑΣΥΔΥ, ανακοίνωσε απεργία για σήμερα 14/12, 3-6 το απόγευμα, και αύριο 12ωρη, καθώς και απεργία από τα καθήκοντά των δημοσίων υπαλλήλων την Κυριακή οπότε και διεξάγονται οι δημοτικές εκλογές! Το υπουργείο εσωτερικών αναζητά απεργοσπάστες για να μην μετακινηθούν οι εκλογές!
Οι βουλευτές προσπαθούν να συγκεντρωθούν στην ολομέλεια της βουλής για να περάσουν τα μέτρα 2-3 το μεσημέρι σήμερα, χωρίς συζήτηση, και σε περίπτωση που δεν δεχτούν οι στενογράφοι, θα χρησιμοποιήσουν ηχογράφηση!!
Επίσης ο προϋπολογισμός που θα συζητιόταν αύριο το απόγευμα θα μεταφερθεί για την Παρασκευή.
Της Αθηνάς Καρυάτη
– «Νέα Διεθνιστική Αριστερά» (κυπριακό τμήμα της CWI)
Τρίωρη Πανσυνδικαλιστική στάση εργασίας πραγματοποιήθηκε χτες Τρίτη 13 Δεκεμβρίου στην Κύπρο.
Για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία του νησιού συμμετείχαν όλα τα συνδικάτα του δημοσίου και του ευρύτερα δημόσιου και ημικρατικού τομέα, ακόμη και οι ωρομίσθιοι. Την κινητοποίηση κάλεσαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, ΠΕΟ, ΣΕΚ, ΔΕΟΚ, ΠΑΣΥΔΥ, ΟΕΛΜΕΚ, ΟΛΤΕΚ, ΠΟΕΔ κ.α., δηλαδή δημόσιοι υπάλληλοι, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στους δήμους και τις ΔΕΚΟ, ενώ το ψήφισμα που κατατέθηκε το υπέγραψε και η ΕΤΥΚ (οι τραπεζικοί) παρόλο που δεν απήργησαν. Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι τα λιμάνια θα δούλευαν κανονικά, κατήλθαν στην απεργία και οι γερανοδηγοί στο λιμάνι της Λεμεσού, οπότε επηρεάστηκε και το λιμάνι της Λεμεσού.
Η συμμετοχή στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας (Λευκωσία, Λεμεσό, Πάφο, Αμμόχωστο) σύμφωνα με την ΠΕΟ (Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία, ελέγχεται από το ΑΚΕΛ) ξεπέρασε τους 10.000 εργαζόμενους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Φιλελεύθερος «νέκρωσε» ο δημόσιος τομέας και στη συγκέντρωση της Λευκωσίας συμμετείχαν 7.000 άτομα. Οι απεργοί πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και φώναξαν συνθήματα όπως «Όχι άλλα βάρη στους εργαζόμενους», «Βουλή του πλούτου και του κεφαλαίου», «Φοροδιαφυγή ίσον απάτη και κλοπή» κλπ.
Συνθήματα ενάντια σε κυβέρνηση και «αντιπολίτευση»!
Πολλά ήταν τα συνθήματα ενάντια σε βουλευτές – η δε οργή δεν στρεφόταν μόνο προς την κυβέρνηση αλλά και προς τους βουλευτές της αντιπολίτευσης! Ειδικά ενάντια στον αναπληρωτή πρόεδρο του ΔΗΣΥ (κύριο δεξιό κόμμα) Αβέρωφ Νεοφύτου, και τον Νικόλα Παπαδόπουλο του ΔΗΚΟ (κεντρο-δεξιά) οι οποίοι εδώ και πολύ καιρό ζητούν δημόσια από την κυβέρνηση να πάρει περισσότερα μέτρα – κι άλλες περικοπές στους μισθούς και ιδιωτικοποιήσεις του ημικρατικού τομέα.
Αποδοκίμασαν έντονα τον Αβέρωφ Νεοφύτου και τον πρόεδρο του ΕΥΡΩΚΟ Δημήτρη Συλλούρη, κατά την είσοδο και την έξοδό τους στη Βουλή. Συγκεκριμένα τον Αβέρωφ Νεοφύτου τον αποκάλεσαν ψεύτη και προδότη – πολλοί εργαζόμενοι δε φώναζαν ότι δεν πρόκειται να τον ξαναψηφίσουν. Σε δηλώσεις του αργότερα, ο Νεοφύτου, προσπάθησε να επιρρίψει τον προπηλακισμό σε στελέχη της ΠΕΟ, όμως ο ίδιος ο δημοσιογράφος τον «διόρθωσε» λέγοντας ότι ήταν μέλη της ΣΕΚ (της Ομοσπονδίας των Εργαζομένων που ελέγχεται από το δεξιό κόμμα ΔΗΣΥ) και του υπενθύμισε μάλιστα ότι οι διαμαρτυρόμενοι δήλωναν ότι δεν θα τον ξαναψηφίσουν!
Μέτρα και ξανά μέτρα…
Η 3ωρη απεργία χαρακτηρίστηκε από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες στο ψήφισμά τους ως προειδοποιητική. Δήλωσαν ότι διαμαρτύρονται γιατί καταργήθηκε ο κοινωνικός διάλογος πριν την κατάθεση των μέτρων στην βουλή και διότι «τα μέτρα δεν είναι ισοβαρή» και δεν θα πληρώσουν ανάλογα και οι πλούσιοι για την κρίση.
Τα μέτρα που όλα τα κόμματα έχουν αποφασίσει ότι θα περάσουν, ύστερα από πανκομματική συνάντηση μαζί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πριν από 10 μέρες, αφορούν την παγοποίηση των μισθών και της ΑΤΑ για δύο χρόνια, τη μείωση των κοινωνικών επιδομάτων (τέκνου, φοιτητικής χορηγίας) την αύξηση του ΦΠΑ από 15% σε 17%, έκτακτη εισφορά των ιδιωτικών υπαλλήλων που παίρνουν μισθό πάνω από 2500 ευρώ, αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από 63 σε 64 χρόνια, και ειδικό τέλος στις επιχειρήσεις κατά 0.05% επί των κερδών.
Ήδη με άλλα δυο πακέτα από τον Σεπτέμβρη ως σήμερα οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων έχουν μειωθεί κατά 6.75% ενώ οι μισθοί των νεοεισερχόμενων μειώνονται επιπλέον κατά 10% και οι συντάξεις τους μειώνονται καθώς θα υπολογίζονται στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ) αντί για το κλαδικό ταμείο των δημοσίων υπαλλήλων.
Την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι δέχονται αυτή την επίθεση από τις επιχειρήσεις η κυβέρνηση παίρνει μόνο 350 ευρώ πάγια ετήσια εισφορά ανεξάρτητα από το μέγεθος της κάθε επιχείρησης!
…για ένα και μόνο λόγο: να σωθούν οι τραπεζίτες
Όλα αυτά γίνονται κάτω από την τρομοκρατία του μνημονίου και του μηχανισμού. Λένε πλέον όλα τα κόμματα ότι αν δεν πάρουμε μέτρα τώρα, θα μπούμε στο μηχανισμό και θα πάρει κάποιος άλλος τα μέτρα για μας. Όμως αυτό που δεν λένε είναι πόσο ευάλωτη είναι η κυπριακή οικονομία και ότι ο λόγος που μπορεί να μπούμε στο μηχανισμό είναι αποκλειστικά και μόνο η κρίση του τραπεζικού τομέα!
Ο τραπεζικός τομέας στην Κύπρο είναι τριπλάσιος(!) από το ΑΕΠ της κυπριακής οικονομίας! Ήδη με το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων οι κυπριακές τράπεζες χάνουν 3.6 δις ευρώ. Αν καταρρεύσει δε η ελληνική οικονομία, οι κυπριακές τράπεζες κινδυνεύουν να χάσουν 24 δις ευρώ τα οποία έχουν δώσει σε δάνεια σε ελληνικές επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 130% του κυπριακού ΑΕΠ!
Παρότι δηλαδή μέχρι σήμερα, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει καλούς δείκτες (για το 2011 υπολογίζεται έλλειμμα προϋπολογισμού 6.5% και χρέος γύρω στο 65,5% του ΑΕΠ) αν κληθεί να σώσει τις τράπεζες αυτό θα είναι καταστροφή!
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες πίσω από τη διάθεση των εργαζομένων
Οι εργαζόμενοι έδειξαν ότι είναι διατεθειμένοι να κάνουν την «απειλή» των Συνδικάτων για νέα απεργιακά μέτρα, πράξη, κι αυτό είναι που θα χρειαστεί καθώς τα μέτρα που θα ψηφιστούν τώρα δεν είναι παρά μόνο η αρχή.
Ήδη από την Δευτέρα το βράδυ με ανακοίνωσή της η Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, διαπίστωσε ότι τα μέτρα που θα περάσουν τώρα δεν είναι αρκετά και ότι θα χρειαστεί περαιτέρω περιορισμούς στο κρατικό μισθολόγιο και τις λειτουργικές δαπάνες. Όμως οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν δείχνουν καμία διάθεση για σοβαρή κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
Γι’ αυτό οι πρωτοβουλίες εργαζόμενων από τα κάτω, με στόχο από τη μια την άσκηση πιέσεων για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων κι από την άλλη την αναγέννηση του συνδικαλιστικού κινήματος αποτελούν μονόδρομο.
_________________
Παρέμβαση της Νέας Διεθνιστικής Αριστεράς
Μέλη της ΝΕΔΑ μοίρασαν μαζικά προκήρυξη στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την Βουλή στη Λευκωσία τα βασικά σημεία της οποίας εξηγούσαν ότι:
▪ Τα χρέη και τα ελλείμματα δεν τα δημιούργησαν οι εργαζόμενοι αλλά η ασυδοσία των εργοδοτών και η στήριξη που τους παρέχει η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ
▪ Για την κρίση δεν ευθύνονται ούτε οι ξένοι εργάτες, όπως προπαγανδίζει η ακροδεξιά, ούτε οι «τεμπέληδες» Έλληνες εργαζόμενοι ούτε οι «ψηλοί» μισθοί του δημόσιου τομέα.
▪ Οι δυναμικές κινητοποιήσεις είναι η μόνη διέξοδος που έχουμε σαν εργαζόμενοι για να σταματήσουμε τον οδοστρωτήρα των περικοπών και των μέτρων που έρχονται!
▪ Να ξεσκεπάσουμε το ρόλο του ντόπιου και του διεθνούς κεφαλαίου και των εκπροσώπων του.
▪ Να σφυρηλατήσουμε την ενότητα ανάμεσα στον ιδιωτικό τον δημόσιο τομέα.
▪ Να φέρουμε το εργατικό κίνημα της Κύπρου σε κοινή πορεία με τα ευρωπαϊκά κινήματα!
▪ Να μην δοθεί ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες και το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο!
▪ Φορολογία στο κεφάλαιο και στην εκκλησιαστική περιουσία! Πάταξη της φοροδιαφυγής!
▪ Κρατικοποίηση των τραπεζών, του χρηματοπιστωτικού τομέα και των ασφαλιστικών εταιρειών!
▪ Να περάσει στο δημόσιο κάθε μεγάλη βιομηχανία που καθορίζει την πορεία της οικονομίας και βρίσκεται σε κρίση, όπως είναι ο τουρισμός καθώς και όλα τα μονοπώλια και ολιγοπώλια στην παραγωγή και το εμπόριο.
▪ Εργατικός και κοινωνικός έλεγχος και διαχείριση, για πραγματικό εκδημοκρατισμό του δημόσιου τομέα και των μεγάλων επιχειρήσεων.
▪ Ενάντια στην Ευρώπη των αφεντικών και των αγορών! Για μια Ευρώπη στην υπηρεσία των εργαζομένων, κι όχι των πολυεθνικών, για μια Σοσιαλιστική Ενωμένη Ευρώπη!
▪ Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, οι «αγορές», δηλαδή οι τράπεζες και οι κερδοσκόποι επιβάλλουν περικοπές στο δημόσιο και ιδιωτικοποιήσεις, καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα την ανεργία, υποαπασχόληση, πείνα και εξαθλίωση. Η δύναμή μας είναι η ενωμένη δράση μας. O αγώνας μας πρέπει να έχει ενωτικά και διεθνιστικά χαρακτηριστικά. Χρειάζεται συντονισμός σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Σαν πρώτο μέτρο απαιτείται η πάλη για μια 24ωρη πανευρωπαϊκή γενική απεργία.
ολόκληρη την ανακοίνωση μπορείτε να την βρείτε εδώ
Youth Against Nationalism 
1. Andreas | 14 Δεκεμβρίου, 2011 στο 3:37 μμ
Οι εργαζομενοι εν φοροδιαφεύγουν?
Εννεν διαπλεκομενοι?
Εν φκάλλουν μαύρα λεφτα?
Νοιωθω οτι οταν αναφερεστε στον εργαζομενο υπαρχει υπερτατος υπερλαικισμος.
2. promitheas | 14 Δεκεμβρίου, 2011 στο 9:20 μμ
φιλε αντρεα οι εργαζομενοι δεν ελεγχουν την οικονομια. την οικονομια αυτη την στιγμη ελεγχουν την οι τραπεζιτες και οι χριματιστες αρα αυτοι ευθυνωνται για την κριση
ο καπιταλισμος μεχρι σημερα εδειαν στους εργαζομενους ενα υποφερτο μισθο και μια προοπτικη . ΣΗΜΕΡΑ δινει ενα πετσοκομμενο μισθο με προοπτικη την ανεργεια την φτωχια και την εξαθλιωση χωρις να υπαρχει προοπτικη εξοδου
αυτη ειναι η ουσια της κρισης του καπιταλισμου σημερα…
3. Andreas | 15 Δεκεμβρίου, 2011 στο 5:22 πμ
Ωραια εγω να συμφωνήσω.
Οι απεργίες των δημοσίων σε ποιους απευθύνονται .
Στους τραπεζίτες του κόσμου ή στο δικο μας κοινοβούλιο?
Διοτι τα όσα διαβαζω μπορεί να γράφονται διαχρονικα και για οποιαδήποτε χώρα.
Επίσης θέλω να πάρω ξανα μιαν απάντηση.
Ο εργαζόμενος δεν ευθύνεται για την κριση στην χώρα μου που ενω απολαμβάνει μια χαρα μισθο που το δημόσιο κάμνει παρανόμως και 2η δουλειά φκάλλοντας μαύρα λεφτα , στερωντας παράλληλα και δουλειες που άλλους που εν άνεργοι συν το οτι δεν παραδίδει επιπλέον λεφτα στο κρατος .
Τρανταχτο παραδειγμα π.χ οι καθηγητες και τ απογευματινα τους ιδιαιτερα μαθήματα.
Μιαν απάντηση θα ήθελα
4. promitheas | 18 Δεκεμβρίου, 2011 στο 3:05 μμ
Φιλε αντρεα Ναι υπαρχουν και ανισοτητες αναμεσα στους εργαζομενους
Ναι υπαρχουν και εργαζομενοι που εκμεταλλευονται το συστημα
βλεπεις το κερδος η φοροδιαφυγη η τοκογλυφια η μιζα κλπ ειναι μεσα στην λογικη του συστηματος
το συστημα αμα ειναι να πιασει καπιους χτυπα τους πιο μικρους γιατι τους μεγαλους δεν μπορει να τους αγγιξει
και εδω ειναι η ουσια του τι γινεται σημερα στο παγκοσμιο
το διεθνες κεφαλαιο επιτιθεται εναντια στα εργατικα δικαιωματα γενικα
τον 13ο τις συνταξεις το 8ωρο τις κοινωνικες .
στον ιδιωτικο τομεα εν πιο ευκολο να χτυπησει γιατι οι εργαζομενοι εννεν τοσο δυνατοι συνδικαλιστικα
ηδη στον ιδιωτικο τομεα οι μισθοι ειναι χαμιλοι τα ωραρια μεγαλωνουν κλπ
αμα κτυπηθει ο δημοσιος τομεας τα λεφτα δεν θα παν στα χερια των χαμηλοτερα αμειβομενων αλλα στις τραπεζες ντοπιες και διεθνεις
αυτο θα εχει σαν αποτελεσμα να μεγαλωσει η κριση και γινεται ενας φαυλος κυκλος
γι αυτο εμεις λεμε για την κριση δεν φταιν οι μισθοι του δημοσιου
αλλα οι τοκογλυφοι και οι τζογαδοροι
5. Andreas | 18 Δεκεμβρίου, 2011 στο 6:22 μμ
Ωραια .
Οι αφου λέεις οτι φταιν και οι εργαζομενοι αρα φταιν στο μερίδιο που τους αναλογεί.
Απλα δεν κατέχουν τον πλούτο.Γιατι αν τον κατείχαν θα εφτεαν πρωτιστως αυτοι.
Απο την στιγμη που λοιπον φταιν ΚΑΙ οι μισθωτοι του δημοσιου , πρεπει να πληρωσουν και αυτοι την κρίση.
Εν καταλάβω που ακριβως διαφωνουμε.
Το οτι εκαταψηφίστηκε σχεδιο για φορολογηση της ακινητης ιδιοκτησιας , γνωρίζουμε ολοι παρα πολυ καλα απο ποιους έγινε.
Αρα λοιπον πρεπει να πληρώσουν ολοι στο μεριδιο που τους αναλογει.
6. promitheas | 18 Δεκεμβρίου, 2011 στο 9:45 μμ
εσυ με πιους εισαι με το κεφαλαιο η με τους εργαζομενους
το κεφαλαιο τι επληρωσε και πιος θα το αναγκασει να πληρωσει
Εγω δεν ειπα οτι για την κριση φταιν και οι εργαζομενοι
για την κριση φταει ο καπιταλισμος .-
7. Andreas | 19 Δεκεμβρίου, 2011 στο 11:33 πμ
Εγω είμαι ενάντια στον λαικισμο.
Κουβέντες του στυλ να μην πληρωσει ο ενας ουτε ο αλλος κτλ. χωρις να κάμνω μια εμπεριστατωμένη ανάλυση για το πως θα μπορεσουμε ΣΗΜΕΡΑ ,ΤΩΡΑ να μπουν οι βάσεις για να ξεφύγουμε απ την κρίση ειναι ανεύθυνες και στο τέλος πληττουν και τους ιδιους τους εργαζόμενους.
Επισης ολοι οι εργαζόμενοι δεν είναι το ιδιο και κυριως οταν υπαρχουν πασιφανεις στραβλώσεις αναμεσα τους.
Μπορει το μεγάλο κεφάλαιο να δημιουργησε την κριση αλλα χειρότερος όλων οι λαικισμος.
8. promitheas | 19 Δεκεμβρίου, 2011 στο 6:02 μμ
φιλε αντρεα το να υποστηριζεις τα συμφεροντα των εργαζομενων δεν ειναι λαικισμος
η κριση δεν μπορει να αντιμετωπιστει με υποχωρισεις των εργαζομενων
εδω εχουμε ενα πολεμο οσο υποχωρουν οι εργαζομενοι τοσο
τους επιτιθεται το κεφαλαιο και θελει κι αλλα
η λογικη σου ειναι αυτη που κυβερνα σημερα την ευρωπη
ελλαδα πορτογαλια ιρλανδια ιταλια ισπανια βλεπουμε που ωδηγει.
το κεφαλαιο και η δεξια επιτιθενται και η αριστερα τους ακολουθα διοτι δεν αμφισβιτα την λογικη του κεφαλαιου
οσο για τις στρεβλωσεις αναμεσα στους μισθουσ των εργαζομενων
αυτες μονο μεσα στα πλαισια του σοσιαλισμου μπορουν να λυθουν
γιατι απλουστατα μεσα στον καπιταλισμο υπαρχουν αλλες τεραστιες στρεβλωσεις στην κατανομη του πλουτου που τις επισκιαζουν
φιλε ανδρεα παραδεχεσε οτι το κεφαλαιο δημηουργησε την κριση
ε λοιπον οσο το κακο δεν κτηπιεται στην ριζα του δεν μπορει να αντιμετωπιστει
ειναι σαν να υπαρχει καπιος πυρομανης που βαζει συνεχεια φωτιες οι πυροσβεστεσ οσο και να αγωνιζονται αν δεν σταματισουν τον πυρομανη την φωτια δεν την σβηνουν
9. Andreas | 19 Δεκεμβρίου, 2011 στο 6:45 μμ
Κατ αρχας να ρωτησω
Τι σημαινει εργαζόμενος?
Ο όποιος εργαζόμενος ειναι κριμα να στρηθει κατι απο τον μισθό του?
Η λαμογια του εργαζόμενου δεν λοιδορείται παρα μόνο του μεγαλοκαρχαρία?
Εγω σ ερωτησα να μου πεις τι προτείνεις.
Μετρα .Ενα δύο τρια έτσι ώστε το έλλειμαμ να πεσει κάτω που 3%.
Λάβε επισης υπόψη και τ ασφυκτικα χρονοδιαγράμματα
Αν δεν δεκτουν κάποιες υποχωήσεις τωρα οι εργαζόμενοι ,αύριο που θα μπουμε στο μηχανισμο στήριξης τι θα γίνει?
Αυτο δεν καταλήγει στο πλέον κακό σεναριο για τους εργαζόμενους?
Περιμένω απαντηση για αυτα τα 2 ερωτήματα.
Κι επειδή εμίλησα για λαικισμο .
Λέεις οτι οι στρεβλωσεις μεταξυ εργαζομένων μπορει να αρθουν μεσα απο σοσιαλισμος(????).
Δλδ?
Εγω μπορω να σου πω χωρες οι οποιες μια χαρα καπιταλισμο έχουν αλλα με νομοθεσιες εχουν ρυθμίσεις τυχον ανισορροπιες μισθολογικες που μπορει να εμφανιστους.
ΤΙ σχέση έχει ο σοσιαλισμος με νομοθετικη ρύθμιση.
Και εν πασει περιπτωσει τι εστι σοσιαλισμος για να αντιληφθω?
Υ.Γ.Νοιωθω οτι αναπαράγεις κουβεντες στις οποιες εγω προσπαθω να βγάλω νοημα και δεν μπορω.
Βοηθα με να απολτήσω μια ολοκληρωμένη άποψη στο τι έχεις στο μυαλο σου.Δωσμου ίσιες απαντησεις
10. promitheas | 20 Δεκεμβρίου, 2011 στο 3:37 μμ
ωραια λοιπον πες μου μια χωρα που οι πολιτειακοι και κρατικοι αξιωματουχοι αμειβονται οσο ο μεσος μισθος του εργαζομενου
11. Andreas | 20 Δεκεμβρίου, 2011 στο 6:19 μμ
Καμία.
Εγω δεν εμίλησα για εξισωση μισθω.
Μίλησα για εξορθολογισμο βάσει ΑΕΠ.
Π.χ η σουηδία δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα ελέω ακριβου κρατικου μηχανισμου.
Αλοιμονο αν ολοι αμοιβονται το ιδιο
12. Zappa | 21 Δεκεμβρίου, 2011 στο 10:59 πμ
Το πρόβλημα είναι ότι οιοσδήποτε «εξορθολογισμός» των μισθών των δημοσίων υπαλλήλλων συμπαρασύρει προς τα κάτω τους μισθούς και των ιδιοτικών υπαλλήλλων. Βλέπεις, η μείωση των μισθών των δ.υ. δίνει μια καλή δικαιολογία στα αφεντικά να μειώνουν ακόμη περισσότερο τους μισθούς των ιδιωτικών υπαλλήλων στην λογική ότι «αφού το μισθολογικό ρετιρέ πέρνει λιγότερα, άρα και εσείς που είστε χαμηλότερα πρέπει να πέρνετε λιγότερα». Επιπλέον την μεγάλη ζημιά δεν την κάνουν οι εργαζόμενοι, αλλά οι διοικήσεις των δημοσιών και των ημικρατικών οργανισμών και υπουργείων, οι οποίες αμείβονται με δυσθεώρητα ποσά σε σχέση με τους «πανάκριβους εργαζομένους» (μην πούμε για τα μπόνους, και διάφορα -μη χρηματικά- εξτραδάκια), και οι οποίες συνήθως φροντίζουν να βολεύουν ημέτερους επιχειρηματίες με τεράστια συμβόλαια τα οποία συνήθως κοστίζουν «κούκος αηδόνι» στον φορολογούμενο.Βεβαίως αυτό γίνεται γιατί αυτές οι διοικήσεις δεν εκλέγονται ούτε από τον λαό ούτε καν από τους εργαζόμενους, αλλά διορίζονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, με αδιαφανείς διαδικασίες στην πλειοψηφία τους.
13. Andreas | 21 Δεκεμβρίου, 2011 στο 11:38 πμ
Ωραια .Και πάλε δεν εκαταλαβα .
Τι πρεπει να γίνει τώρα?
Πως έπρεπε να γινει η κατάσταση για να μην μπουμε στον μηχανισμο στήριξης βάσει των περιορισμων που ανέφερα πιο πάνω?
Εν τω μεταξυ υπάρχουν και τρανταχτες αντιφάσεις.
Κρατικοποιηση των τραπεζων(και να θελει το κρατος δεν μπορεί)
με το
Να μην δοθεί ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες και το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο!
Είτε το ένα είτε το άλλο.
Παρεπιπτόντως δεν μ ενδιαφέρει για τους ημικρατικους διοτι για τηλεφωνο είχα το πιο φτηνο τηλέφωνο , ρεύμα το ιδιο οταν αποφασισαν να πάρουν στα ύψη το πετρέλαιο και αεροπορικη εταιρεία που προσφερει πιο φτηνα εισητηρια και απο aigean και απο olympic
14. Zappa | 23 Δεκεμβρίου, 2011 στο 6:48 πμ
Κοινωνικοποίηση ενός ημικρατικού οργανισμού ή μιας τράπεζας μπορεί να γίνει και χωρίς την εξαγορά της, αλλά με τη δύναμη των λαϊκών κινημάτων (ή εαν δεν είσαι τόσο δραστικών γούστων όσο εγώ, μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων). Στην ουσία είναι ζήτημα πολιτικής απόφασης.
Τώρα για τον μηχανισμό στήριξης (τον περίφημο μηχανισμό στήριξης στον οποίο έχουμε μπει οι καλαμαράδες). Υπάρχουν δύο βασικές λύσεις.
1) Στάση πληρωμών προς τους δανειστές. Η σκέψη είναι η εξής. Το χρέος δεν είναι δικό μου, άρα δεν το πληρώνω και τα λεφτά που θα έδινα για να το αποπληρώσω τα διοχετεύω σε κοινωνικές δαπάνες, δημιουργία θέσεων εργασίας κλπ
ή εάν δεν θέλεις να συγκρουστείς τόσο άγρια με το κεφάλαιο
2) Δημιουργία μιας επιτροπής λογιστικού ελέγχου η οποία θα ελέγξει πως δημιουργήθηκε το εξωτερικό χρέος της χώρας, και σε τι σημείο το χρέος αυτό είναι επαχθές (δηλαδή δημιουργήθηκε εκβιαστικά, από κυβερνήσεις τυρρανικές, είναι προϊον εξαπάτισης μιας κυβέρνησης από τους δανειστές, δεν δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσεις τις ανάγκες των πολητών κλπ.) Από εκεί και πέρα, και ανάλογα με το ποσοστό του χρέους που θα θεωρηθεί επαχθές (μπορεί και να είναι ολόκληρο), η κυβέρνηση προχωρά σε μονομέρή διαγραφή αυτού του ποσοστού.
15. Andreas | 24 Δεκεμβρίου, 2011 στο 7:00 μμ
Ωραια .
Επειδη τα έχω ακουσει χίλιες δύο φορες στην Ελλάδα αυτο το σενάριο του επαχθους χρέους γιατι δεν γινεται κάτι?
Κατι χειροπιαστο.
Ολα αυτα είναι στα χαρτια.Σενάρια μπορω να λέω κι εγω.
Γιατι δεν γινεται κάτι?
(Το 1ο σεναριο είναι πολύ εφικτο αλλα κανεις δεν ξερει τις πραγματικες συνέπειες ).
16. Andreas | 24 Δεκεμβρίου, 2011 στο 7:04 μμ
N απαντήσω και για την κρατικοποίηση μιας π.χ τράπεζας.
Ξέρεις.Το πιο εύκολο πραγμα είναι να λέει κάποιος σενάρια.
Δλδ τι σημαινει ΔΥΝΑΜΗ ΛΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ( ακουγεται κι εύηχο).
Η τράπεζα είναι λεφτα ιδιωτων.
Θα παν οι παλίτες και θα πουν οτι θα κάνεις ότι σου λέω εγω?
Ατε κι προς στιγμη γίνει κατι τετοιο.
Δεν υπαρχουν διεθνη δικαστήρια?Απο που ως που να πάρουν καποιοι πολίτες το χρήμα ενος ιδιωτη.
Δλδ πραγματα που μονο σε στυλ «κουβεντες να λέμε» είναι.
17. Zappa | 4 Ιανουαρίου, 2012 στο 1:06 πμ
Υπάρχουν διεθνή δικαστήρια αλλά μπορούμε ευκόλως να τα γράψουμε όπου δεν πιάνει μελάνι.
2) Ο ιδιώτης άμα θεωρεί πως τράπεζα δεν έχει αρκετό ρευστό για να καλύπτει τις ανάγκες της σε οτιδήποτε, μπορεί άνετα να κατακρατά τα χρήματα των καταθετών της, είτε εφαρμόζωντας κατά το δοκούν κάποιο εβδομαδιαίο όριο αναλήψεων από τους καταθέτες (όπως έγινε μέσω νομοθετικής ρύθμισης στην Αργεντινή-το λεγόμενο coralito), είτε (εάν έχεις δανειστεί από αυτήν) αποσπώντας αυτόματα χρήματα από τον λογαριασμό σου για να καλύψει το δάνειο σου. Αλλά ούτως η άλλως τα λεφτά με τα οποία κάνει η τράπεζα δεν είναι τα λεφτά του τραπεζίτη, αλλά τα λεφτά τα δικά μου, τα δικά σου, της μάνας σου, του θείου σου κλπ.
3) Η κυβέρνηση δεν προχωρά σε στάση πληρωμών προς τους δανειστές γιατί πολύ απλά….δεν θέλει να συγκρουστεί με το σύστημα το οποίο υπηρετεί
4) Κοινονικοποίηση μιας επιχείρησης (είτε αυτό είναι τράπεζα, είτε εργοστάσιο είτε περίπτερο) σημαίνει ότι ο έλεγχος και η λειτουργεία της περνούν κατα κύριο λόγο στους εργαζομένους της και κατά δεύτερο λόγο στις τοπικές κοινωνίες. Υπάρχουν αρκετές επιχειρήσεις ανά τον κόσμο που βρίσκονται- ή βρίσκονταν σε αυτό το καθεστώς διαχείρισης για κάποιο διάστημα. Υπάρχει το εστιατόριο Barcelonica στη Θεσσαλονίκη, κάποια φαστφουντάδικα σε Θεσσαλονίκη και Βόλο, και ίσως το πιο κλασσικό παράδειγμα, η κεραμοποιεία Zanon στην Αργεντινή