Posts filed under ‘εργασιακά’
Σαββατο 3/3: Προβολή ντοκιμαντέρ το Δόγμα του Δοκ
Η παγκοσμιοποιημένη ελεύθερη αγορά δεν υπερίσχυσε δημοκρατικά. Και δεν έφερε δημοκρατία και ελευθερία όπου έχει μπει σε εφαρμογή.
Η Ναόμι Κλάιν, μέσα από ένα ταξίδι στο χρόνο αποκαλύπτει πως το μοντέλο της ελευθερίας της αγοράς για να επικρατήσει εκμεταλλεύονταν τον κόσμο που ήταν σε κατάσταση σοκ. Χρησιμοποίησε την μέθοδο του Σοκ, το Δόγμα του Σοκ, βασισμένο στη θεωρία του Μίλτον Φρίντμαν και της Σχολής του Σικάγου.
Η κατάσταση του Σοκ δεν είναι απλά αυτό που παθαίνουμε όταν μας συμβαίνει κάτι κακό. Είναι αυτό που μας συμβαίνει όταν χάνουμε το πλαίσιο αναφοράς μας όταν χάνουμε τις αφηγήσεις μας όταν αποπροσανατολιζόμαστε.
Πραξικοπήματα, πόλεμοι, κρίσεις, καταστροφές, κάνουν τους ανθρώπους να χάνουν τις αναφορές τους, να χάνουν την ιστορία τους, τις σταθερές τους. Όταν είσαι κάτω από σοκ, δεν σκέφτεσαι το πώς έφτασαν τα πράγματα ως εδώ ή το τι επιπτώσεις θα έχουν οι προτάσου που μου κάνουν οι από πάνω. Σκέφτεσαι μόνο πως θα επιβιώσεις.
Αυτό που μας κρατά προσανατολισμένους και σε επαγρύπνηση είναι η ιστορία μας. Μια περίοδος κρίσης όπως αυτή που διανύουμε σήμερα είναι πολύ καλή στιγμή για να αναστοχαστούμε την Ιστορία να εντοπίσουμε ιστορικές συνέχειες και διαδρομές. Είναι καλή στιγμή για να τοποθετήσουμε τους εαυτούς μας στη μακρά ανθρώπινη ιστορία του αγώνα.
Η αντίσταση στο Δόγμα του Σοκ είναι να μην διαγραφεί η συλλογική μας μνήμη και να τοποθετήσουμε τον εαυτό μας στην ιστορία των αγώνων.
Η οικονομική κρίση στην οποία ζούμε, είναι αποτέλεσμα της συγκεκριμένης ιδεολογίας που πιστεύει στην απορρύθμιση της αγοράς και την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Της μεταφοράς του δημόσιου πλούτου που ανήκει σε όλους τους εργαζόμενους, στα χέρια των πλουσιότερων εταιριών και πολυεθνικών του πλανήτη, των τραπεζών και των ασφαλιστικών εταιριών που τελικά αυτοί δημιούργησαν την κρίση.
Αν δούμε την ιστορία αυτής της ιδεολογίας και τα αποτελέσματά της μπορούμε να ξέρουμε τι να περιμένουμε και πώς να το αντιμετωπίσουμε. Το δόγμα του σοκ σαν στρατηγική στηρίζεται στην άγνοιά μας και στο στοιχείο του αιφνιδιασμού. Αν αυτά τα δύο στοιχεία δεν υπάρχουν τότε δεν μπορεί να εφαρμοστεί.
Ελάτε να δούμε το ντοκιμαντέρ και να συζητήσουμε.
Ελλάδα: Κάτω η κυβέρνηση – έξω η Τρόικα! Απεργίες διαρκείας – καταλήψεις παντού, τώρα!
ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Σοσιαλιστική Διεθνιστική Οργάνωση
Δελτίο τύπου
Οι αποκτηνωμένοι Τροϊκανοί και οι κυβέρνηση τους στην Ελλάδα, είναι αποφασισμένοι να μετατρέψουν τη χώρα σε κρανίου τόπο για να διασφαλίσουν τα κέρδη των τραπεζιτών και του μεγάλου κεφαλαίου.
Οι αποφάσεις που πήρε η ΓΣΕΕ για 48ωρη απεργία, κάτω από την πίεση της κοινωνίας και μέσα από έντονες εσωτερικές αντιπαραθέσεις, είναι πίσω από τις ανάγκες της στιγμής.
Αυτό που απαιτείται τώρα, είναι απεργία διαρκείας μέχρι να φύγει η Τρόικα και να πέσει η κυβέρνηση. Τίποτε άλλο δεν είναι αρκετό για να αντιμετωπίσει τη συντριβή εκατομμυρίων ανθρώπινων ζωών.
Τα κόμματα της Αριστεράς, ΚΚΕ και ΣΥΝ, καλούν σε «αντίσταση» και «στους δρόμους» αλλά σ’ αυτά ταγενικά σωστά συνθήματα δεν δίνουν συγκεκριμένο περιεχόμενο, με πρακτικές και συγκεκριμένες κινητοποιήσεις και δράσεις που να δημιουργούν αυτό το μεγάλο κίνημα που να ανατρέψει την κυβέρνηση και να στείλει την Τρόικα από εκεί που ήρθε. Σ’ αυτές τις συνθήκες το αίτημα πρέπει να είναι «απεργίες και καταλήψεις για να καταρρεύσει η κυβέρνηση μέσα από αγώνες»!
Στον κόσμο της αριστεράς, στους απλούς αγωνιστές της Βάσης, στους ανθρώπους που θέλουν να παλέψουν ανεξάρτητα από ποιο πολιτικό ή ιδεολογικό χώρο προέρχονται, δεν μένει καμία άλλη επιλογή, μπροστά στη βαρβαρότητα και την αποκτήνωση των «από πάνω», από το να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους, να πάρουν πρωτοβουλίες από τα κάτω. Προτείνουμε:
- Μέσα σε κάθε εργατικό χώρο, σωματείο, ομοσπονδία, να παρθούν αποφάσεις όχι μόνο για συμμετοχή στη 48ωρη γενική απεργία της ΓΣΕΕ αλλά και για συνέχισή της στη βδομάδα που έρχεται. Να επιβάλουμε στις κεντρικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, γενική απεργία διαρκείας,μέσα από συντονισμένες απεργιακές κινητοποιήσεις ομοσπονδιών και κλάδων, ξεκινώντας από αυτή τη στιγμή όπου είναι δυνατό.
- Όπου μπορούμε να προχωρήσουμε σε καταλήψεις! Καταλήψεις παντού, σε δήμους, σε υπουργεία, σε δρόμους σε πλατείες! Όποιος μπορεί, όπου μπορεί πρέπει να θέτει αυτό το ζήτημα και να το παλεύει για να πάρει πρακτική μορφή «εδώ και τώρα».
- Απαιτούμε από συνδικάτα, που έχουν δείξει μαχητική στάση την προηγούμενη περίοδο να μπουν μπροστά στη μάχη: ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ κλπ, έχουν ευθύνη να δράσουν και να δώσουν ώθηση στο υπόλοιπο κίνημα.
- Το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα πρέπει να προχωρήσουν σε καταλήψεις διαρκείας χωρίς χρονοτριβή – η εξεταστική αξίζει να χαθεί! Δεν έχει κανένα νόημα να παίρνει η νεολαία πτυχία για να σαπίζει μετά στην ανεργία και να βλέπει οικογένεια και φίλους να αργοπεθαίνουν στη μιζέρια που φέρνουν οι τροϊκανοί.
- Το εργατικό και το νεολαιίστικο κίνημα πρέπει να συνδεθούν με τις «λαϊκές συνελεύσεις» και τις επιτροπές «Δεν Πληρώνω», ανοίγοντας το δρόμο σε ένα νέο κύμα καταλήψεων Πλατειών σαν εξέλιξη του κινήματος των Αγανακτισμένων του περασμένου καλοκαιριού. Τα τοπικά κινήματα, κοινωνικά, περιβαλλοντικά και άλλα, να προχωρήσουν καταλήψεις δρόμων, αποκλεισμούς και μπλόκα.
- Την Κυριακή μένουμε στο Σύνταγμα, στην Αριστοτέλους και αλλού – δεν φεύγουμε αν δεν φύγουν!
Μας απειλούν ότι αν δεν γίνει το δικό τους μας περιμένει ένας εφιάλτης. Εφιάλτης είναι αυτό που αντιπροσωπεύουν αυτοί! Μας λένε «και ποιος θα έρθει μετά;». Τους απαντάμε: «εμείς θα έρθουμε μετά». Οι εργαζόμενοι μπορούμε, μαζί με τους πολιτικούς φορείς που θα αποδείξουν ότι στέκονται με συνέπεια δίπλα μας, να δημιουργήσουμε συνθήκες πραγματικής δημοκρατίας, να πάρουμε στα χέρια μας και να αξιοποιήσουμε τον πλούτο που μας κλέβουν καθημερινά, να σχεδιάσουμε την οικονομία για τις ανάγκες της κοινωνίας και του συνόλου κι όχι για να ζουν αυτοί στη χλιδή κι εμείς στη βαρβαρότητα.
Νέα Διεθνιστική Αριστερά: Η μερική γενική απεργία παρέλυσε το Δημόσιο τομέα – να είναι μόνο η αρχή!
Πριν από λίγη ώρα, Ομοσπονδία των δημοσίων υπαλλήλων, ΠΑΣΥΔΥ, ανακοίνωσε απεργία για σήμερα 14/12, 3-6 το απόγευμα, και αύριο 12ωρη, καθώς και απεργία από τα καθήκοντά των δημοσίων υπαλλήλων την Κυριακή οπότε και διεξάγονται οι δημοτικές εκλογές! Το υπουργείο εσωτερικών αναζητά απεργοσπάστες για να μην μετακινηθούν οι εκλογές!
Οι βουλευτές προσπαθούν να συγκεντρωθούν στην ολομέλεια της βουλής για να περάσουν τα μέτρα 2-3 το μεσημέρι σήμερα, χωρίς συζήτηση, και σε περίπτωση που δεν δεχτούν οι στενογράφοι, θα χρησιμοποιήσουν ηχογράφηση!!
Επίσης ο προϋπολογισμός που θα συζητιόταν αύριο το απόγευμα θα μεταφερθεί για την Παρασκευή.
Της Αθηνάς Καρυάτη
– «Νέα Διεθνιστική Αριστερά» (κυπριακό τμήμα της CWI)
Τρίωρη Πανσυνδικαλιστική στάση εργασίας πραγματοποιήθηκε χτες Τρίτη 13 Δεκεμβρίου στην Κύπρο.
Για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία του νησιού συμμετείχαν όλα τα συνδικάτα του δημοσίου και του ευρύτερα δημόσιου και ημικρατικού τομέα, ακόμη και οι ωρομίσθιοι. Την κινητοποίηση κάλεσαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, ΠΕΟ, ΣΕΚ, ΔΕΟΚ, ΠΑΣΥΔΥ, ΟΕΛΜΕΚ, ΟΛΤΕΚ, ΠΟΕΔ κ.α., δηλαδή δημόσιοι υπάλληλοι, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στους δήμους και τις ΔΕΚΟ, ενώ το ψήφισμα που κατατέθηκε το υπέγραψε και η ΕΤΥΚ (οι τραπεζικοί) παρόλο που δεν απήργησαν. Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι τα λιμάνια θα δούλευαν κανονικά, κατήλθαν στην απεργία και οι γερανοδηγοί στο λιμάνι της Λεμεσού, οπότε επηρεάστηκε και το λιμάνι της Λεμεσού.
Η συμμετοχή στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας (Λευκωσία, Λεμεσό, Πάφο, Αμμόχωστο) σύμφωνα με την ΠΕΟ (Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία, ελέγχεται από το ΑΚΕΛ) ξεπέρασε τους 10.000 εργαζόμενους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Φιλελεύθερος «νέκρωσε» ο δημόσιος τομέας και στη συγκέντρωση της Λευκωσίας συμμετείχαν 7.000 άτομα. Οι απεργοί πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και φώναξαν συνθήματα όπως «Όχι άλλα βάρη στους εργαζόμενους», «Βουλή του πλούτου και του κεφαλαίου», «Φοροδιαφυγή ίσον απάτη και κλοπή» κλπ.
Συνθήματα ενάντια σε κυβέρνηση και «αντιπολίτευση»!
Πολλά ήταν τα συνθήματα ενάντια σε βουλευτές – η δε οργή δεν στρεφόταν μόνο προς την κυβέρνηση αλλά και προς τους βουλευτές της αντιπολίτευσης! Ειδικά ενάντια στον αναπληρωτή πρόεδρο του ΔΗΣΥ (κύριο δεξιό κόμμα) Αβέρωφ Νεοφύτου, και τον Νικόλα Παπαδόπουλο του ΔΗΚΟ (κεντρο-δεξιά) οι οποίοι εδώ και πολύ καιρό ζητούν δημόσια από την κυβέρνηση να πάρει περισσότερα μέτρα – κι άλλες περικοπές στους μισθούς και ιδιωτικοποιήσεις του ημικρατικού τομέα.
Αποδοκίμασαν έντονα τον Αβέρωφ Νεοφύτου και τον πρόεδρο του ΕΥΡΩΚΟ Δημήτρη Συλλούρη, κατά την είσοδο και την έξοδό τους στη Βουλή. Συγκεκριμένα τον Αβέρωφ Νεοφύτου τον αποκάλεσαν ψεύτη και προδότη – πολλοί εργαζόμενοι δε φώναζαν ότι δεν πρόκειται να τον ξαναψηφίσουν. Σε δηλώσεις του αργότερα, ο Νεοφύτου, προσπάθησε να επιρρίψει τον προπηλακισμό σε στελέχη της ΠΕΟ, όμως ο ίδιος ο δημοσιογράφος τον «διόρθωσε» λέγοντας ότι ήταν μέλη της ΣΕΚ (της Ομοσπονδίας των Εργαζομένων που ελέγχεται από το δεξιό κόμμα ΔΗΣΥ) και του υπενθύμισε μάλιστα ότι οι διαμαρτυρόμενοι δήλωναν ότι δεν θα τον ξαναψηφίσουν!
Μέτρα και ξανά μέτρα…
Η 3ωρη απεργία χαρακτηρίστηκε από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες στο ψήφισμά τους ως προειδοποιητική. Δήλωσαν ότι διαμαρτύρονται γιατί καταργήθηκε ο κοινωνικός διάλογος πριν την κατάθεση των μέτρων στην βουλή και διότι «τα μέτρα δεν είναι ισοβαρή» και δεν θα πληρώσουν ανάλογα και οι πλούσιοι για την κρίση.
Τα μέτρα που όλα τα κόμματα έχουν αποφασίσει ότι θα περάσουν, ύστερα από πανκομματική συνάντηση μαζί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πριν από 10 μέρες, αφορούν την παγοποίηση των μισθών και της ΑΤΑ για δύο χρόνια, τη μείωση των κοινωνικών επιδομάτων (τέκνου, φοιτητικής χορηγίας) την αύξηση του ΦΠΑ από 15% σε 17%, έκτακτη εισφορά των ιδιωτικών υπαλλήλων που παίρνουν μισθό πάνω από 2500 ευρώ, αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από 63 σε 64 χρόνια, και ειδικό τέλος στις επιχειρήσεις κατά 0.05% επί των κερδών.
Ήδη με άλλα δυο πακέτα από τον Σεπτέμβρη ως σήμερα οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων έχουν μειωθεί κατά 6.75% ενώ οι μισθοί των νεοεισερχόμενων μειώνονται επιπλέον κατά 10% και οι συντάξεις τους μειώνονται καθώς θα υπολογίζονται στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ) αντί για το κλαδικό ταμείο των δημοσίων υπαλλήλων.
Την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι δέχονται αυτή την επίθεση από τις επιχειρήσεις η κυβέρνηση παίρνει μόνο 350 ευρώ πάγια ετήσια εισφορά ανεξάρτητα από το μέγεθος της κάθε επιχείρησης!
…για ένα και μόνο λόγο: να σωθούν οι τραπεζίτες
Όλα αυτά γίνονται κάτω από την τρομοκρατία του μνημονίου και του μηχανισμού. Λένε πλέον όλα τα κόμματα ότι αν δεν πάρουμε μέτρα τώρα, θα μπούμε στο μηχανισμό και θα πάρει κάποιος άλλος τα μέτρα για μας. Όμως αυτό που δεν λένε είναι πόσο ευάλωτη είναι η κυπριακή οικονομία και ότι ο λόγος που μπορεί να μπούμε στο μηχανισμό είναι αποκλειστικά και μόνο η κρίση του τραπεζικού τομέα!
Ο τραπεζικός τομέας στην Κύπρο είναι τριπλάσιος(!) από το ΑΕΠ της κυπριακής οικονομίας! Ήδη με το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων οι κυπριακές τράπεζες χάνουν 3.6 δις ευρώ. Αν καταρρεύσει δε η ελληνική οικονομία, οι κυπριακές τράπεζες κινδυνεύουν να χάσουν 24 δις ευρώ τα οποία έχουν δώσει σε δάνεια σε ελληνικές επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 130% του κυπριακού ΑΕΠ!
Παρότι δηλαδή μέχρι σήμερα, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει καλούς δείκτες (για το 2011 υπολογίζεται έλλειμμα προϋπολογισμού 6.5% και χρέος γύρω στο 65,5% του ΑΕΠ) αν κληθεί να σώσει τις τράπεζες αυτό θα είναι καταστροφή!
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες πίσω από τη διάθεση των εργαζομένων
Οι εργαζόμενοι έδειξαν ότι είναι διατεθειμένοι να κάνουν την «απειλή» των Συνδικάτων για νέα απεργιακά μέτρα, πράξη, κι αυτό είναι που θα χρειαστεί καθώς τα μέτρα που θα ψηφιστούν τώρα δεν είναι παρά μόνο η αρχή.
Ήδη από την Δευτέρα το βράδυ με ανακοίνωσή της η Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, διαπίστωσε ότι τα μέτρα που θα περάσουν τώρα δεν είναι αρκετά και ότι θα χρειαστεί περαιτέρω περιορισμούς στο κρατικό μισθολόγιο και τις λειτουργικές δαπάνες. Όμως οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν δείχνουν καμία διάθεση για σοβαρή κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
Γι’ αυτό οι πρωτοβουλίες εργαζόμενων από τα κάτω, με στόχο από τη μια την άσκηση πιέσεων για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων κι από την άλλη την αναγέννηση του συνδικαλιστικού κινήματος αποτελούν μονόδρομο.
_________________
Παρέμβαση της Νέας Διεθνιστικής Αριστεράς
Μέλη της ΝΕΔΑ μοίρασαν μαζικά προκήρυξη στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την Βουλή στη Λευκωσία τα βασικά σημεία της οποίας εξηγούσαν ότι:
▪ Τα χρέη και τα ελλείμματα δεν τα δημιούργησαν οι εργαζόμενοι αλλά η ασυδοσία των εργοδοτών και η στήριξη που τους παρέχει η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ
▪ Για την κρίση δεν ευθύνονται ούτε οι ξένοι εργάτες, όπως προπαγανδίζει η ακροδεξιά, ούτε οι «τεμπέληδες» Έλληνες εργαζόμενοι ούτε οι «ψηλοί» μισθοί του δημόσιου τομέα.
▪ Οι δυναμικές κινητοποιήσεις είναι η μόνη διέξοδος που έχουμε σαν εργαζόμενοι για να σταματήσουμε τον οδοστρωτήρα των περικοπών και των μέτρων που έρχονται!
▪ Να ξεσκεπάσουμε το ρόλο του ντόπιου και του διεθνούς κεφαλαίου και των εκπροσώπων του.
▪ Να σφυρηλατήσουμε την ενότητα ανάμεσα στον ιδιωτικό τον δημόσιο τομέα.
▪ Να φέρουμε το εργατικό κίνημα της Κύπρου σε κοινή πορεία με τα ευρωπαϊκά κινήματα!
▪ Να μην δοθεί ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες και το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο!
▪ Φορολογία στο κεφάλαιο και στην εκκλησιαστική περιουσία! Πάταξη της φοροδιαφυγής!
▪ Κρατικοποίηση των τραπεζών, του χρηματοπιστωτικού τομέα και των ασφαλιστικών εταιρειών!
▪ Να περάσει στο δημόσιο κάθε μεγάλη βιομηχανία που καθορίζει την πορεία της οικονομίας και βρίσκεται σε κρίση, όπως είναι ο τουρισμός καθώς και όλα τα μονοπώλια και ολιγοπώλια στην παραγωγή και το εμπόριο.
▪ Εργατικός και κοινωνικός έλεγχος και διαχείριση, για πραγματικό εκδημοκρατισμό του δημόσιου τομέα και των μεγάλων επιχειρήσεων.
▪ Ενάντια στην Ευρώπη των αφεντικών και των αγορών! Για μια Ευρώπη στην υπηρεσία των εργαζομένων, κι όχι των πολυεθνικών, για μια Σοσιαλιστική Ενωμένη Ευρώπη!
▪ Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, οι «αγορές», δηλαδή οι τράπεζες και οι κερδοσκόποι επιβάλλουν περικοπές στο δημόσιο και ιδιωτικοποιήσεις, καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα την ανεργία, υποαπασχόληση, πείνα και εξαθλίωση. Η δύναμή μας είναι η ενωμένη δράση μας. O αγώνας μας πρέπει να έχει ενωτικά και διεθνιστικά χαρακτηριστικά. Χρειάζεται συντονισμός σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Σαν πρώτο μέτρο απαιτείται η πάλη για μια 24ωρη πανευρωπαϊκή γενική απεργία.
ολόκληρη την ανακοίνωση μπορείτε να την βρείτε εδώ
Νέα Διεθνιστική Αριστερά: για να σταματήσουμε την επίθεση του καπιταλισμού: Ενότητα- Αγώνας- Διεθνισμός
φυλλάδιο της Νεας Διεθνιστικής Αριστεράς που μοιράστηκε στην στάση εργασίας την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου.
για να κατεβάσετε το φυλλάδιο πατήστε εδώ
Οι περικοπές δεν σταματούν την κρίση!
Κανένας εργαζόμενος να μην δεχτεί τις περικοπές, παγωποιήσεις και αυξήσεις στο ΦΠΑ!
Του Παναγιώτη Σολωμού
Τα νέα μέτρα περικοπών που προωθεί η κυβέρνηση Χριστοφια είναι απαίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ντόπιας αστικής τάξης.
Με την απειλή «πάρτε τα μέτρα η μπαίνετε σε μηχανισμό » έχουν σπρώξει την κυβέρνηση να καταθέσει προτάσεις περικοπών με συνοπτικές διαδικασίες.
Επιστρατεύουν όλα τα όπλα για να πείσουν τόσο την κυβέρνηση όσο και την κοινή γνώμη. Την ενότητα που η κυβέρνηση Χριστόφια επικαλούνταν και του γύρισε μπούμερανγκ με την συνάντηση Αναστασιαδη –Νεοφύτου, ακόμα χρησιμοποιούν και τον πρώην πρόεδρο της δημοκρατίας Γιώργο Βασιλείου ο οποίος “διαβεβαιώνει ότι οι περικοπές είναι απαραίτητες”.
Η Κύπρος έχει πάρει ήδη τον δρόμο της Ελλάδας της Πορτογαλίας της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας, γενικά των χωρών της περιφέρειας της Ευρώπης.
Όσοι πιστεύουν ότι αυτά τα μέτρα θα είναι τα τελευταία και θα λύσουν το πρόβλημα είτε στρουθοκαμηλίζουν είτε παίζουν το παιχνίδι των τραπεζιτών και χρηματιστών. Των σύγχρονων δηλαδή τοκογλύφων και τζογαδόρων.
Σε καμία από αυτές τις χώρες οι περικοπές δεν έχουν ανακόψει την πορεία προς την χρεοκοπία! Όσες έχουν μπει στο μηχανισμό ήδη, με κάθε αποδέσμευση δόσης καλούνται οι κυβερνήσεις να προχωρήσουν και σε άλλες περικοπές! Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, τα ελλείμματα και το χρέος να αυξάνεται μεν συνεχώς την ίδια στιγμή όμως οι εργαζόμενοι να ζούνε σε συνθήκες πείνας!
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι για την κρίση δεν ευθύνονται ούτε οι ξένοι εργάτες, ούτε οι Έλληνες εργάτες ούτε οι (ψηλοί) μισθοί του δημόσιου τομέα. Για την κρίση ευθύνονται οι ντόπιοι και διεθνείς τοκογλύφοι και κερδοσκόποι .που για να διατηρήσουν τα υψηλά ποσοστά κέρδους επιβάλλουν μέσω των κυβερνήσεων που ελέγχουν πολιτικές λιτότητας.
Τα κόμματα της δεξιάς σαν φορείς της λογικής του κεφαλαίου είναι σήμερα στην πρώτη γραμμή ενάντια στα εργατικά δικαιώματα. και κοινωνικές κατακτήσεις.
Από την άλλη το ΑΚΕΛ και η κυβέρνηση του έχοντας εγκαταλείψει την ταξική ανάλυση της κοινωνίας, έχοντας εγκαταλείψει κάθε προοπτική στήριξης του σε μαζικές-λαϊκές κινητοποιήσεις , βουτηγμένο στην λογική της διαχείρισης του καπιταλισμού, κυριολεκτικά σέρνεται από την αστική τάξη στις επιλογές της.
Το εργατικό κίνημα και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις βρίσκονται σήμερα σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση και δέχονται πιέσεις τόσο από την ντόπια όσο και διεθνή αστική τάξη μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης Έχουν δε ενάντιων τους το σύνολο σχεδόν των Μ.Μ.Ε.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση οι δυναμικές κινητοποιήσεις είναι η μόνη διέξοδος μέσα από την οποία μπορούν οι εργαζόμενοι
- να σταματήσουν τον οδοστρωτήρα των περικοπών. Αν περάσουν έστω και αυτές τις περικοπές που προτείνεται τώρα, δεν θα αργήσουν να έρθουν κι άλλες, βαθύτερες, όπως γίνεται στην Ελλάδα, Ιταλία, Ιρλανδία, Πορτογαλία.
- να ξεσκεπάσουν τον ρόλο του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου και να ξεκαθαρίσουν πως κάθε σεντ περικοπής φεύγει από την αγορά και γίνεται κέρδος στα ταμεία του διεθνούς κεφαλαίου και κατ επέκταση οξύνει την κρίση αντί να την αντιμετωπίζει
- να σφυρηλατήσουν την ενότητα του εργατικού κινήματος, του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Οι περικοπές ξεκίνησαν στον δημόσιο τομέα και τα ΜΜΕ και τα κόμματα κατάφεραν ως ένα βαθμό να πείσουν την κοινή γνώμη ότι αυτοί φταίνε για την κρίση. Τα μέτρα που παίρνουν τώρα είναι ξεκάθαρο ότι, ό,τι μείωση θα γίνει στο δημόσιο θα γίνει και στον ιδιωτικό τομέα. Για αυτό και απαιτείται η ενότητα του εργατικού κινήματος, ιδιωτικού και δημοσίου.
- να φέρουν και το εργατικό κίνημα της Κύπρου σε κοινή πορεία με τα ευρωπαϊκά κινήματα. Οι επιθέσεις είναι διεθνείς. Οι εργαζόμενοι σε όλη την Ευρώπη δίνουν πολύ δυναμικές μάχες για να μην πληρώσουν αυτοί την κρίση των καπιταλιστών Για να σταματήσει η επίθεση πρέπει να συντονιστούμε κι εμείς σαν εργαζόμενοι σε διεθνές επίπεδο.
Σαν κυπριακό τμήμα της CWI (κομμάτι του οποίου είναι και η Νεολαία Ενάντια στον Εθνικισμό) θεωρούμε ότι τα μέτρα που προτείνουν δεν είναι μονόδρομος. Είναι μονόδρομος μόνο αν θέλουν να ικανοποιήσουν την απληστία του κεφαλαίου. Για τους εργαζόμενους όμως υπάρχει λύση να μην πληρώσουν αυτοί.
Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο!
Για να γίνει αυτό χρειάζονται να παρθούν κάποια μέτρα.
Καμία περικοπή στο δημόσιο και ευρύτερα δημόσιο τομέα στις κοινωνικές παροχές και στους μισθούς.
Αν θέλουν να βρεθούν άμεσα χρήματα τώρα για τον προϋπολογισμό μπορούν να εισπράξουν:
168 εκατ ευρώ από τους φόρους που χρωστά ως το 2008 η εκκλησία
300 εκατ ευρώ από φόρους ως το 2008 και τόκους φόρων που τελικά διέγραψαν την προηγούμενη Πέμπτη (24/11)
10% μόνο να φορολογηθεί ο ανενεργός πλούτος, των 15 πιο πλούσιων Κύπριων, μπορούμε να συγκεντρώσουμε άμεσα 300 εκατ ευρώ
Κι αυτά είναι μόνο κάποια από τα μέτρα που μπορούν να φέρουν έσοδα. Αν γίνει σοβαρή εξέταση για την πάταξη της φοροδιαφυγής, την φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο και την εκκλησιαστική περιουσία τότε μπορεί να καλυφθεί άμεσα στο πρόβλημα του ελλείμματος.
Για να αποφύγουμε όμως το πρόβλημα στο σύνολό του χρειαζόμαστε :
Κρατικοποίηση τραπεζών στο σύνολό τους όχι μόνο τις ζημιές, κάτω από τον έλεγχο και διαχείριση από τους εργαζόμενους και την κοινωνία.
Κρατικοποίηση της εμπορίας καυσίμων γιατί ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι μέσα από τη εμπορία καυσίμων γίνεται ίσως η πιο μεγάλη απομύζηση πλούτου από την κοινωνία
Κρατικοποίηση και των κυρίων τομέων της οικονομίας – και τους ημικρατικούς να γίνουν κρατικοί. Έτσι αφού το κράτος φροντίζει για τις ζημιές τους να επωφελείται από όλα τα έσοδά τους. Αποζημίωση να δίνεται μόνο σε μικρομετόχους και μετά από απόδειξη ανάγκης.
Κρατικοποίηση και των επιχειρήσεων που χρεοκοπούν ή είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας Την προηγούμενη περίοδο το κράτος χάρισε 2,4 δις ευρώ σε επιχειρήσεις στον ξενοδοχειακό τομέα για να ανακάμψουν. Τώρα καλούμαστε να το πληρώσουμε εμείς το τίμημα. Γιατί να στηρίζουμε τα κέρδη αυτών που τελικά απολύουν για να πάρουν φτηνό εργατικό δυναμικό ή για να μην χάσουν τα κέρδη τους;
Εργατικός και κοινωνικός έλεγχος και διαχείριση για πραγματικό εκδημοκρατισμό του δημοσίου τομέα και των μεγάλων δημοσίων επιχειρήσεων για πάταξη της διαφθοράς
Επενδύσεις σε δουλειές στην εκπαίδευση στην υγεία στις κοινωνικές παροχές. Όχι στους ιδιώτες οι οποίοι τελικά τρώνε τις επενδύσεις και δεν κάνουν τίποτα.
Να πούμε ένα μεγάλο όχι στην Ευρώπη των αγορών και των αφεντικών! Να πούμε ένα μεγάλο όχι στις συνθήκες Λισαβόνας, Μάαστριχτ που μας δεσμεύουν για τα συμφέροντα των καπιταλιστών και όχι της κοινωνίας.
Χτίσιμο μιας σχεδιασμένης οικονομίας για τις ανάγκες των εργαζόμενων και όχι του μεγάλου κεφαλαίου. Πάλη για μια ενωμένη σοσιαλιστική Ευρώπη, σε εθελοντική και ισότιμη βάση, σε αντιδιαστολή με την Ευρωπαϊκή Ένωση του κεφαλαίου.
Βρετανία: 30 Νοέμβρη – η μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση απ’ το 1926!
αναδημοσίευση απο το Ξεκίνημα – Σοσιαλιστική Διεθνιστκή Οργάνωση – αδελφή οργάνωση της Νεολαίας Ενάντια στον Εθνικισμό
Του Νίκου Αναστασιάδη
Στις 30 Νοέμβρη έχει οριστεί η απεργία του δημόσιου τομέα. Η απεργία δυνητικά μπορεί να αγκαλιάσει 3 εκατομμύρια δημόσιους υπαλλήλους. Τέτοιο μέγεθος απεργίας έχει να συμβεί στην Βρετανία από το 1926, με την ιστορική εκείνη γενική απεργία που έφερε την εργατική τάξη μια ανάσα από την εξουσία.
Γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η αντίσταση και ο αγώνας δεν είναι χαρακτηριστικά των «θερμόαιμων» νότιων αλλά αποτέλεσμα των πολιτικών που επιβάλλει ο καπιταλισμός σε όλες τις χώρες.
Με το πρόσχημα της «κρίσης του χρέους» η κυβέρνηση συμμαχίας των Τόριδων (Συντηρητικών) με τους Φιλελεύθερους έχει ξεκινήσει μια σκληρή επίθεση ενάντια σ’ όλο το δημόσιο τομέα, με περικοπές μισθών, απολύσεις και μείωση της χρηματοδότησης των δημόσιων υπηρεσιών. Η συγκεκριμένη απεργία βέβαια έχει σαν αιχμή το ασφαλιστικό. Με το νομοσχέδιο που θέλει να περάσει η βρετανική κυβέρνηση οι εργαζόμενοι θα πρέπει να δουλεύουν περισσότερο, να πληρώνουν μεγαλύτερες εισφορές, για να παίρνουν τελικά μικρότερες συντάξεις. Αυτό έχει εξοργίσει τους εργαζόμενους. Αλλά δεν είναι μόνο το συνταξιοδοτικό, για ένα μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων αυτή είναι η πρώτη μάχη σε ένα πόλεμο που αφορά συνολικά το βιοτικό τους επίπεδο.
Μέχρι στιγμής όλα τα μηνύματα είναι πολύ θετικά για τη συμμετοχή στην απεργία. Πολλά μεγάλα συνδικάτα έχουν πάρει απόφαση συμμετοχής (νοσηλευτές και γενικά υγειονομικοί, δάσκαλοι και καθηγητές, διοικητικοί υπάλληλοι και εργαζόμενοι στους δήμους, σιδηροδρομικοί και εφοριακοί, και μια σειρά άλλοι μικρότεροι κλάδοι).
Πολύ σημαντικό ρόλο στην οργάνωση των κινητοποιήσεων παίζει το NSSN (Εθνικό Δίκτυο Συνδικαλιστών Βάσης) που δημιουργήθηκε για να δώσει διέξοδο από την απραξία των συνδικαλιστικών ηγεσιών όλα αυτά τα χρόνια, από μαχητικά σωματεία και εκλεγμένους συνδικαλιστές.
Η μεγάλη αυτή κινητοποίηση της εργατικής τάξης δεν έπεσε από τον ουρανό. Χτίστηκε υπομονετικά από τους συνδικαλιστές της βάσης κυρίως. Και ήρθε να συμπληρώσει τις ιστορικής σημασίας επίσης κινητοποιήσεις, την πορεία των 700.000 ενάντια στις περικοπές, στο Λονδίνο στις 26 Μαρτίου, και την μαζική απεργία μιας σειράς κλάδων του δημόσιου τομέα στις 30 Ιούνη.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα στη Βρετανία (τμήμα της Επιτροπής για μια Εργατική Διεθνή, αντίστοιχη οργάνωση του Ξεκινήματος στην Ελλάδα) που παίζει κομβικό ρόλο στο NSSN, πιέζει ώστε να αναπτυχθούν κινήματα από κάτω ώστε να πιεστεί το «Κογκρέσο των Συνδικάτων» στη Βρετανία, TUC (αντίστοιχη ΓΣΕΕ) να καλέσει περαιτέρω δράσεις, με νέα 48ωρη απεργία στο δημόσιο τομέα ή 24ωρη γενική απεργία, δημόσιου και ιδιωτικού.
Οι καπιταλιστές και η κυβέρνηση στην Βρετανία εμφανίζονται τρομοκρατημένοι από τις εξελίξεις στο εργατικό κίνημα και τις προοπτικές νέας κλιμάκωσης των αγώνων και γι’ αυτό έχουν ήδη αρχίσει να συζητάνε πιθανές παραχωρήσεις προς τους εργαζόμενους. Η δύναμη της «πιο παλιάς» εργατικής τάξης στον πλανήτη είναι τεράστια, στο βαθμό που κινηθεί αποφασιστικά.
Τις επόμενες μέρες στο σάιτ του Ξεκινήματος θα έχουμε αναλυτικό ρεπορτάζ από πρώτο χέρι, από τους συντρόφους μας στο Σοσιαλιστικό Κόμμα και το Εθνικό Δίκτυο Συνδικαλιστών Βάσης.
______________________
ΥΓ: Έχουμε μια απορία: Μπορούν οι κκ Προτοσάλτε, Καψής και Πρετεντέρης να μας πούνε γιατί γίνονται περικοπές στο δημόσιο στη Βρετανία; Μήπως είναι και οι βρετανοί δημόσιοι υπάλληλοι τεμπέληδες και υπεράριθμοί; Ή μήπως τα προβλήματα των εργαζομένων (αλλά και η προπαγάνδα που αντιμετωπίζουν από τα ΜΜΕ) είναι ίδια σε όλη την Ευρώπη;
Αγγλία: Το Jarrow March – πορεία περίπου 480 χιλιομέτρων- αναβιώνει!
1936
Πρόκειται για αναβίωση του ιστορικού Jarrow march που πραγματοποιήθηκε πρώτη φορά το 1936, όταν η ανεργία στο Jarrow, περιοχή της Βόρειας Αγγλίας είχε φτάσει το 80%. 200 άνεργοι, εμπνευσμένοι από τις πορείες πείνας – πορείες ανέργων που οργάνωνε η Εθνική Κίνηση Ανέργων Εργατών (National Unemployed Workers’ Movement NUWM),του Κομμουνιστικού Κόμματος Αγγλίας, ξεκίνησαν από το Jarrow μια πορεία, 480 χιλιομέτρων, που διέσχισε την Αγγλία καταλήγοντας στο Λονδίνο, με σκοπό να ακουστούν τα αιτήματα τους για δικαίωμα στην εργασία, και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Η ιδέα ήταν ότι καθώς η πορεία θα κατέβαινε προς το Λονδίνο, θα γινόταν όλο και πιο μεγάλη.
Σκοπός της πορείας όμως δεν ήταν απλά να παραδώσουν ένα ψήφισμα στο Λονδίνο. Απ’ όπου περνούσαν, οργάνωναν συζητήσεις, ώστε να ακουστούν οι δυσκολίες των ανέργων σε απομακρυσμένες περιοχές.
Οι τοπικές κοινωνίες, συνδικαλιστές και απλοί εργαζόμενοι, έδειχναν μεγάλη αλληλεγγύη στην πορεία, τόσο υλικά όσο και ηθικά. Αντίθετα όμως οι ηγεσίες των συνδικάτων σαμπόταραν την πορεία είτε με το να μην προσφέρουν χώρους για συζητήσεις και προτείνοντας στα μέλη τους να μην υποστηρίξουν
Το πέρασμα του Jarrow March, δημιουργούσε τέτοιο ενθουσιασμό στο κόσμο, που μπορούσε να δημιουργήσει ένα τεράστιο κίνημα στην βάση της κοινωνίας. Αυτό θα γινόταν αν η ηγεσία της πορείας καλούσε τα συνδικάτα σε συμμετοχή, κι έτσι είτε υποχρέωνε τις ηγεσίες των συνδικάτων να συμμετάσχουν είτε αν αρνιόταν, τους παραμέριζαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και συμμετείχαν σε ακόμη πιο μαζικό επίπεδο.
Δυστυχώς η ηγεσία του Jarrow march επέλεξε να στραφεί προς τα αστικά κόμματα και την εκκλησία, διεκδικώντας δια-ταξική αλληλεγγύη – αστική και εργατική τάξη μαζί, και μετατρέποντας την πορεία σε μη πολιτική. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην κερδίσουν τίποτα, καμία ουσιαστική αλλαγή δεν έγινε για τους άνεργους, κανένα εργοστάσιο από αυτά που είχαν κλείσει δεν άνοιξε. Το μόνο που κέρδισαν ήταν ειρωνικά η τότε συντηρητική κυβέρνηση να δώσει μια λίρα σε κάθε συμμετέχοντα για το τρένο της επιστροφής!
2011
Σήμερα, αν και έχουν περάσει 75 χρόνια, η νεολαία και εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες επιθέσεις, έχοντας μπροστά τους ένα αβέβαιο μέλλον. Η ανεργία έχει φτάσει επίσημα στο 7.9% ενώ για τους νέους, 16-24 ετών, έχει φτάσει στο 20,5%, έχει αγγίξει σχεδόν το ένα εκατομμύριο. Η προηγούμενη κυβέρνηση των εργατικών έσωσε τις τράπεζες δίνοντας τους δισεκατομμύρια λίρες, καλώντας έπειτα τους εργαζόμενους και τη νεολαία να πληρώσει για την κρίση. Οι Συντηρητικοί με την άνοδό τους στην εξουσία εφάρμοσαν περικοπές στο δημόσιο, τα επιδόματα, τις συγκοινωνίες και προχωρούν στην ιδιωτικοποίηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Στην παιδεία, οι πρόσφατες περικοπές στις δαπάνες των πανεπιστημίων και η αύξηση των διδάκτρων, για πολλούς σημαίνουν αποκλεισμό από τα πανεπιστήμια
75 χρόνια μετά, εξακολουθούν να υπάρχουν ηγεσίες των μεγάλων συνδικάτων που δε θέλουν να δημιουργήσουν κινήματα. Το Jarrow march όμως σήμερα έχει και την υποστήριξη μερικών σημαντικών μαχητικών συνδικάτων καθώς και φοιτητικών σχημάτων.
Οι συμμετέχοντες του Jarrow march σήμερα παλεύουν για ένα μαζικό πρόγραμμα της κυβέρνησης που θα δημιουργήσει δουλειές, κοινωνικά χρήσιμες και μαθητείες που μετά θα εξασφαλίζουν πραγματική εργασία, και που θα πληρώνουν τουλάχιστον το βασικό μισθό. Ζητούν την επαναφορά του ΕΜΑ του επιδόματος που παίρνουν μαθητές και φοιτητές σαν βοήθημα για το κόστος ζωής, για να μην σταματήσουν το σχολείο, καθώς και τη διεύρυνση του σε ηλικίες 16-19. Ζητούν ακόμα να ξανανοίξουν τα κέντρα νεότητας που έχουν κλείσει και να επαναπροσλάβουν τους εργαζόμενους τους, και τέλος ένα εντατικό μαζικό πρόγραμμα για τη δημιουργία φτηνών, φιλικών προς το περιβάλλον εργατικών κατοικιών.
Ανοιχτή Συζήτηση: Οι επιθέσεις στην παιδεία και τα κινήματα των μαθητών διεθνώς
Σε Ελλάδα, Χιλή, Ιταλία, Αγγλία, σε όλη τη Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο η εκπαίδευση δέχεται επίθεση.
Βρισκεται στο στόχαστρο των περικοπών και των νεοφιλεύθερων πολιτικών.
Τεράστια κινήματα έχουν δημιουργηθεί για να αντισταθούν και για να παλέψουν για μια δημόσια δωρεάν παιδεία.
Στην Κύπρο, οι επιθέσεις είναι μικρότερες, όμως έχουν ήδη αρχίσει. Μείωση των δαπανών, μείωση των μισθών των εκπαιδευτικών θα επηρεάσουν την ποιότητα και τον χαρακτήρα της παιδείας που θα παίρνουμε.
Οι αγώνες που θα καλεστούμε να δώσουμε στο κοντινό ίσως μέλλον για την δημόσια δωρεάν παιδεία θα είναι μεγάλοι. Ας προετοιμαστούμε!
Τι παιδεία θέλουμε
και πώς θα την πετύχουμε;
Μέσα από την εμπειρία των κινημάτων των μαθητών της Ελλάδας, της Χιλής, της Αγγλίας, και των άλλων χωρών μπορούμε να παραδειγματιστούμε και να μάθουμε για το πώς να χτύσουμε το δικό μας κίνημα στην Κύπρο για να προστατευσουμε την δημόσια δωρεάν παιδεία μας.
Ελάτε να συζητήσουμε!
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου, στις 7 μ.μ. στο κτίριο Γαλαξίας (εναντι Cıty Plaza), διαμέρισμα 407
ΚΑΤΩ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ! ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ!
Την κρίση τη δημιούργησαν οι τράπεζες και οι κερδοσκόποι! Αυτοί να πληρώσουν!
Διανύουμε το 4 χρόνο της κρίσης, μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε το 2007 στην Αμερική με την κατάρρευση της αγοράς κατοικίας και των μεγάλων τραπεζικών και ασφαλιστικών κολοσσών. Από τότε οι κυβερνήσεις της Αμερικής και της Ευρώπης έδωσαν 20 τρισεκατομμύρια δολάρια, από τα χρήματα των φορολογούμενων, στις τράπεζες και τη βιομηχανία για να τις σώσουν.
Τα ποσά αυτά όμως δημιούργησαν τεράστια ελλείμματα στις κυβερνήσεις και οδήγησαν σε νέο μαζικό κρατικό δανεισμό. Έτσι αυξήθηκαν τα χρέη και τα αποτελέσματα τα βιώνουμε σήμερα, κρίση χρέους. Χώρες με τεράστια χρέη προς ιδιωτικές τράπεζες, με τεράστια επιτόκια και δυσκολίες αποπληρωμής, με τις τράπεζες να μην τους δανείζουν πλέον και να είναι στο όριο της χρεοκοπίας.
Η δικτατορία των αγορών
Αυτή τη στιγμή γίνονται περικοπές στο δημόσιο, στις παροχές προς τους εργαζόμενους και τη νεολαία, στην υγεία στην παιδεία, προκειμένου να δείξουν στις αγορές ότι μπορούν να το κάνουν! Να «επανακτηθεί η εμπιστοσύνη των αγορών», των τραπεζών και των κερδοσκόπων δηλαδή, ώστε να δώσουν νέα δάνεια στις κυβερνήσεις! Ακόμη και σε χώρες όπως η Κύπρος, που συγκριτικά με τις άλλες χώρες της Ευρώπης η οικονομία της είναι καλή (για το 2010 σύμφωνα με την eurostat είχαμε 5.3% έλλειμμα όταν ο μέσος όρος της ΕΕ ήταν 9% και 60,8% χρέος όταν ο μέσος όρος είναι 85,3%), προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιτεθούν σε δικαιώματα που οι εργαζόμενοι τα έχουν κατακτήσει με αγώνες.
Οι εκπρόσωποι των αγορών, τα δεξιά και κεντρώα κόμματα ΔΗΣΥ,ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ, μαζί με τις εργοδοτικές ομοσπονδίες, ΚΕΒΕ και ΟΕΒ, αναπαράγουν αυτήν ακριβώς την δικαιολογία «να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών» προκειμένου να ξεπουλήσουν όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, τη δική μας περιουσία, και να ρίξουν το βιοτικό μας επίπεδο ακόμη πιο κάτω. Δυστυχώς με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ αδυνατεί να αντιμετωπίσει την επίθεση αυτή του κεφαλαίου.
Τα χρέη και τα ελλείμματα δεν τα δημιούργησαν οι εργαζόμενοι!
Το έλλειμμα της Κύπρου, το οποίο για το 2011 λένε ότι θα φτάσει πάνω από 1 δις ευρώ, δηλαδή 6.5% του ΑΕΠ, έχει δημιουργηθεί, όχι από τον σπάταλο κράτος αλλά από τα 2.4 δις ευρώ, για τα έτη 2009-2010 (1.2 δις το χρόνο), από τους φόρους που δεν εισέπραξε από την τουριστική βιομηχανία, ως «μέτρο ανάπτυξης»!
Την ίδια στιγμή στο χρέος μας συνυπολογίζονται και τα 3 δις τα οποία η κυπριακή κυβέρνηση δέσμευσε για να μπορούν οι εμπορικές κυπριακές τράπεζες να πάρουν δάνειο χαμηλότοκο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα! Κι αυτά τα χρήματα που πήραν, με τα χρήματα των φορολογουμένων, τα «τζόγαραν» σε ελληνικά ομόλογα και τώρα το κράτος δεν μπορεί να δανειστεί με «ευνοϊκά» επιτόκια λόγω της έκθεσης αυτής των ιδιωτικών τραπεζών!
Όλη η ζημιά λοιπόν στην οικονομία της Κύπρου έχει γίνει από την ασυδοσία των εργοδοτών, των τραπεζιτών, και των κερδοσκόπων διεθνώς και όχι των εργαζομένων.
Τα 750 εκατομμύρια ευρώ που θα κερδίσουν από τις προβλεπόμενες περικοπές του πρώτου πακέτου και του προϋπολογισμού, μέσα από περικοπές σε μισθούς εισερχομένων στο δημόσιο, αυξήσεις εισφορών των δημοσίων υπαλλήλων, περικοπές θέσεων, αύξηση ΦΠΑ, φόρου εισοδήματος και στόχευση κοινωνικών παροχών, δεν είναι τίποτα μπροστά σε όλα τα χρήματα που χάρισαν στο κεφάλαιο! Όμως δεν είναι αρκετά για να ικανοποιήσουν την ασυδοσία των αγορών αλλά θέλουν κι άλλο πακέτο περικοπών!
Η επίθεση είναι διεθνής
Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, οι «αγορές», οι τράπεζες δηλαδή και οι κερδοσκόποι επιβάλλουν στις κυβερνήσεις περικοπές στο δημόσιο και ιδιωτικοποιήσεις, καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων, που έχουν σαν αποτέλεσμα την ανεργία, υποαπασχόληση, πείνα και εξαθλίωση.
Αυτά βιώνουν οι εργαζόμενοι και στην Αμερική, την χώρα που κανένας δεν περίμενε να ξεκινήσουν κινήματα. Η ανεργία έχει φτάσει όμως στο 9.1% (μαζί με την υποαπασχόληση πλησιάζουν το 25%), 46,2 εκατομμύρια (15.1%) ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και δεκάδες εκατομμύρια τρέφονται με συσσίτια. Την ίδια στιγμή το 1% των πλουσιότερων Αμερικάνων κατέχει το 40% του εθνικού πλούτου ενώ το 80% των αμερικανών δεν κατέχουν ούτε το 7% του πλούτου! Κι ενώ σχεδιάζονται περικοπές 1.5 τρις δολαρίων σε ότι έχει απομείνει από την παιδεία, την υγεία και το δημόσιο τομέα, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα FED έχει δώσει 16 τρις δολάρια σε τράπεζες και επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο!
Διεθνής αντίσταση στην διεθνή επίθεση!
Η επίθεση είναι διεθνής και η απάντηση από τους εργαζόμενους και την νεολαία πρέπει να είναι διεθνής. Εμπνευσμένα από τα κινήματα στην Τυνησία και την Αίγυπτο την προηγούμενη χρονιά ξέσπασαν παρόμοια κινήματα στην Ισπανία, την Ελλάδα, την Χιλή, το Ισραήλ!. Τώρα το κίνημα της κατάληψης πλατειών έφτασε και στην Αμερική!.
Από τις 17 του Σεπτέμβρη χιλιάδες αγανακτισμένοι αμερικανοί έχουν προχωρήσει σε κατάληψη πλατείας μπροστά στην Wall Street- όπου βρίσκεται το χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης. Οι καταλήψεις έχουν εξαπλωθεί σε πολλές άλλες πόλεις και πολιτείες, έχει εξαπλωθεί και στην Ευρώπη κι όλοι μαζί καλούν για μια παγκόσμια κινητοποίηση, στις 15 του Οκτώβρη.
Η δύναμή μας είναι η ενωμένη δράση μας. Οι κυβερνήσεις, που είναι πλέον φανερό ποιόν εξυπηρετούν, κάνουν τα πάντα για να μας διχάσουν. Χρησιμοποιούν εθνοτικές και φυλετικές διαφορές, έπειτα μας χωρίζουν σε άντρες γυναίκες, έπειτα σε δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, νέους και παλιούς εργαζόμενους, καθηγητές και μαθητές. Όμως οι εργαζόμενοι και η νεολαία σε όλο τον κόσμο δεν έχει τίποτα να χωρίσει. Έχει κοινά συμφέροντα και αυτά καλείται τώρα να υπερασπιστεί. Και για να πετύχει αυτό ο αγώνας πρέπει να είναι ενωμένος και διεθνής.
Παλεύουμε για:
- Καμία περικοπή στο δημόσιο και ευρύτερα δημόσιο τομέα, στις κοινωνικές παροχές και στους μισθούς!
- Καμία αύξηση τιμών και του ΦΠΑ – φρένο στη διαρκή άνοδο των τιμών, των μονοπωλίων καυσίμων και βασικών προϊόντων: γάλα ψωμί που οι τιμές τους έχουν πάει στα ύψη!
- Ούτε ένα σεντ στις τράπεζες και το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο! Δημόσιες επενδύσεις σε δουλειές, στην εκπαίδευση, στην υγεία και στις κοινωνικές παροχές!
- Φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο και στην εκκλησιαστική περιουσία!
- Πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής!
- Κρατικοποίηση τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού τομέα
- Εργατικός και κοινωνικός έλεγχος και διαχείριση, για πραγματικό εκδημοκρατισμό του δημόσιου τομέα και των μεγάλων δημοσίων επιχειρήσεων, για πάταξη της διαφθοράς.
- Όχι στην Ευρώπη των αφεντικών και των αγορών! Για μια δημοκρατική σοσιαλιστική Ευρώπη!
Για να είναι επιτυχημένος αυτός ο αγώνας πρέπει να έχει πέρα από το κατάλληλο πρόγραμμα και συνθήματα και την απαιτούμενη διεθνή διασύνδεση και οργάνωση. Η Νεολαία Ενάντια στον Εθνικισμό συνδέεται διεθνώς, σε πάνω από 40 χώρες με οργανώσεις και κόμματα μέσα από την Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή (CWI- Committee for a Workers’ International), με κοινό στόχο όλα τα παραπάνω.
Πάλεψε μαζί μας!
Έλα σε επαφή!
Το φυσικό αέριο θα φέρει ευημερία ή δυστυχία; Μόνη λύση για τους Κύπριους εργαζόμενους η διεθνιστική πάλη
Του Παναγιώτη Σολωμού
Οι εργαζόμενοι και η κοινωνία είδαν τον εντοπισμό υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ Κύπρου με ελπίδες. Ελπίδες ότι θα μπορέσουν να αποτρέψουν την επερχόμενη οικονομική κρίση και θα συνεχίσουν την ανοδική πορεία του βιοτικού τους επιπέδου.
Youth Against Nationalism 